het Kan Anders

Ik denk dat het geen geheim is, dat ik ronddool als DrumCirkel gevende KlankKunstenaar en ik sinds vorig jaar de helft ben van het KlankDuo YslashY, maar dit stuk gaat niet over onze klank en drum avonturen, dit stuk gaat over de mensen en plaatsen die we hebben ontmoet. Laatst had ik met een vriendin een gesprek over de mallemolen die onze maatschappij kan zijn. Veel mensen hebben het gevoel vast te zitten in een rol en positie die ze is opgelegd en lijdzaam ondergaan ze hun bestaan tot het verlossende moment daar is en ze hun ogen voorgoed kunnen sluiten. Ja dit klinkt wat zwaar en somber, maar ik geloof echt dat veel mensen zo hun bestaan voortschrijden. Ze vertelde over haar kinderen die een wat ander bestaan voor ogen hadden (een bestaan waarin kunst centraal staat) en ze was bang voor hun toekomst, omdat met kunst geen brood te verdienen valt.

Deze vriendin heeft een punt. Het is niet gemakkelijk. Maar door de mensen die ik tijdens de YslashY optredens en mijn solo optredens heb ontmoet, heb ik geleerd dat er wel degelijk andere levens stijlen zijn. In Denemarken hebben we artiesten ontmoet die in vrijstaten leven of in kraakpanden, door deze lage woonlasten konden zij de wereld rondreizen en hun ding doen. Voor de één was dat muziek, de ander had een krantje met kopieer kunst en weer een ander was dj. Ik hoor u zeggen, nou dat wil ik ook wel doen. beetje hangen, creatief zijn en rondreizen. Voor u heb ik als antwoord: doe het dan! Wees creatief. Zeg huis en haard op en ga rondreizen. Deze kunstenaars hebben echter geen band met hun huis. Worden ze uitgezet, moeten ze zich soms acuut verplaatsen, wat tot gevolg heeft dat ze weinig bezit hebben en weinig zekerheid. Dit is een keuze.

Mijn jongste zus heeft in haar jonge jaren heel wat rondgereisd. Ze had geen geld en weinig bezit. Ging ze op pad, zei ze haar kamertje op, dumpte wat spullen bij haar moeder en ging op pad. Een paar maanden hier, een paar maanden daar, gebruikmakend van de gastvrijheid van anderen. Ze heeft een langere tijd in Nieuw Zeeland gewoond bij mijn (onze) andere zus, ze heeft in Marseille gewoont, in Toulouse en ze heeft nog veel meer andere landen gezien. Ze is goed in Rugby en via de Rugby heeft ze bijvoorbeeld in Toulouse werk gekregen. Nu is ze zich wat meer aan het settlen, maar ze heeft heel wat van de wereld gezien. En ik denk dat daar geen eind aan komt. Ze is net moeder, maar ik voel dat haar leven avontuurlijk zal blijven.

Overigens mijn andere zus is op 23 jarige leeftijd de liefde gevolgd naar Nieuw Zeeland om daar een nieuw leven op te bouwen. Is haar gelukt. Al was het meer dan zwaar in het begin, 23 ver van huis en je kent niemand en je vriend is piloot en vaak van huis, het is haar gelukt. Zij reist daarnaast met haar Capoeira Team regelmatig naar Australie en Brazilie…

Op de Klokkenberg waar ik werkte in de jaren 90, werkte ook een collega die veel reisde. Als ik het goed had, had ze een contract voor 50%.  Ze werkte dan full time nachtdiensten gedurende zes maanden en gedurende die andere zes maanden reisde ze de wereld rond. Ze had geen huis en sliep bij famlilie en vrienden. Ze wilde veel van de wereld zien en dat deed ze. Daarom was ze ook vrijgezel en had ze geen kinderen.

Een paar jaar geleden ontmoette ik een dame die haar huis had verkocht en al haar bezit in de achterbak van haar auto heeft gestopt. Alles wat ze bezat moest in haar achterbak passen en ze bouwde een nieuw bestaan op als nomade door op huizen te gaan passen in binnen en buiten land. Ze eindigde in Portugal.

Op één van de volle maan Ceremonies die ik heb gehouden in Tinte, kwam ik een jongeman tegen die ook zijn huis had verkocht, zijn baan had opgezegd, een huis op wielen heeft gekocht en nu zijn geld verdient met workshops, fotografie en online marketing. Dit kan hij overal doen, dus is hij niet meer aan één plaats gebonden.

In Amsterdam kwam ik tijdens één van mijn wandelingen in een cafetaria op een terrein met caravans en moestuintjes. Voor een paar euro kocht ik daar een Kamelenburger en terwijl ik dit at, vertelde de partner van de beheerder van dit cafetaria me, dat zij en haar gezin hun hele leven al in caravans woonden. Even hadden ze in een huis gewoond, maar dat trokken ze niet. Ze hadden deze vrijheid nodig. Werken in de buitenlucht, geen huis om voor te zorgen, financieel in dit geval. Ze woonden in deze kleine gemeenschap en bedropen zichzelf met de groenten en fruit uit de moestuin en maakten alles zelf.

Een boerderij waar we recentelijk hebben opgetreden, is verbouwd tot spiritueel centrum door vrijwilligers van www.helpx.com, dit is een website die het mogelijk maakt om arbeid en onderkomen te delen. Mensen kwamen via deze website van alle kanten van de wereld op deze boerderij en tegen kost en inwoning hebben ze deze boerderij verbouwd, ingericht, opgesierd en hebben ze het mogelijk gemaakt dat anderen nu hier workshops en optredens kunnen verzorgen. Veel is gedaan met afval om de kosten te drukken. Ja dat zorgt voor een iets mindere strakke vormgeving misschien, maar wel sfeervol en erg gezellig en vooral magisch, want je voelt de liefde in alle vertrekken.

En zo kan ik doorgaan. Er zijn nog veel meer van zulke verhalen. Zelf heb ik een baan om zo mijn optredens en workshops te kunnen bekostigen, maar dat is mijn keuze. Ik heb ontdekt dat een thuis voor mij nu nog heel belangrijk is. Ik heb nu eenmaal de nodige boeken, instrumenten en cd’s en heb ruimte nodig om dit op te slaan. Bezit is tevens iets wat je gevangen zet. Vaak is je bezit zo dierbaar, dat het leven wat je leidt, geleid wordt door de angst dit kwijt te raken. Het is niet voor niets dat beveiliging voor velen zo belangrijk is. Het kan zijn dat ik op een moment dit bezit wegdoe omdat ik vrij wil zijn. Dat kan. Voor nu is het echter voor mij nog te belangrijk. Maar dit is MIJN keuze en daarom kan ik hier mee leven. Ik weet dat het anders kan. Dus aan iedereen die klaagt over zijn leven, dat hij het gevoel heeft gevangen te zitten. Het hoeft niet. Het bestaan wat je leidt is een keuze. Die keuze is aan jezelf. Denk goed na over wat nu echt belangrijk is voor jou. Echt belangrijk en maak dan een afweging. Wat betekenen veiligheid, zekerheid, bezit, creativiteit, vrijheld en zo voort en zo voort voor jou. Hoe belangrijk zijn deze begrippen. Waar word je gelukkig van. Het is helemaal aan jou! Nogmaals er zijn vele manieren om te leven, vele wegen die leiden naar Rome…en ik zal u een geheimpje vertellen: ze zijn allemaal even mooi.