Ooit maakte ik noise. Experimentele muziek, die ik maakte met een basgitaar, bezemstelen, bamboo stokken en diverse andere gadgets. Regelmatig vertelde ik hierover en dan kreeg ik vaak de opmerking, “o maar eigenlijk kan ik dat ook” en ja dat laatste heb ik nooit ontkend. Echter die persoon heeft het niet gedaan.

Wat mensen vaak vergeten is de toewijding en de investering die een mens nodig heeft om zulke performances te maken, want ten eerste je moet het idee hebben. Het idee om een basgitaar met bezemstelen te bespelen. En een tweede is natuurlijk dat je voor zoiets ook een basgitaar nodig hebt. Nou ik kan je vertellen die kan je voor zo’n 100 euro wel vinden ergens op marktplaats. Het geluid van mijn basgitaar, werd bepaald door de effecten die erop aangesloten waren, een distortion (100 euro), een overdrive (100 euro), een digitale delay (100 euro) en een analoge delay (100 euro). Dit alles aan gesloten op een mengtafel met echo (125 euro), dan nog wat kabels (plus min 50 – 100 euro). Natuurlijk gebruikte ik ook nog mijn stem middels twee microfoons (40 euro) en die stonden op standaards 60 euro) plus kabels (25 euro). En dan niet te vergeten een loopstation (250 euro) en een uitgebreide digitale delay (250 euro). Nog wat adapters (100 euro).

Dus ja, iedereen kan doen wat ik deed, echter er was wel een investering in geld nodig van zo’n 1500 euro om alleen al de basis kit te verkijgen die ik gebruikte. Dan hebben we het nog niet over alle extra effecten die ik gebuikte, de akoestische instrumenten die ik er soms bij haalde, de podium atributen, de laptop en programatuur die ik gebruikte om opnames te maken om die vervolgens als promotie te gebruiken. De tijd die het koste om deze opnames te maken, het artwork te ontwerpen en de tijd die het koste om mijzelf op podia te krijgen, middels eindeloos zoeken, mailen, chatten en bellen.Dan nog de benzine om naar plaatsen zoals Berlijn, Groningen, Lille, Dresden te rijden en natuurlijk de auto om dit ook nog eens uit te voeren.Veel van mijn performances werden niet of nauwelijks vergoed, want dat is ook nog zo iets, in de muziekwereld is geld en goede vergoedingen zeldzaam. Je doet het, omdat je het leuk vind en je ervaart dat het je levensdoel is. (ik vergat nog tickets naar plaatsen zoals Lissabon en Istanboel).En dan nog de continue toevoer van creativiteit, je moet wel iedere keer iets nieuws verzinnen, onderwerpen, thema’s. Ik gebruikte thema’s uit de Santeria, Voodoo, Yoruba religie. Las enorm veel en mediteerde over de Orisha’s. Werkte schema’s uit, zocht geluidsfragmenten om de opnames en optredens meer verdieping en mystiek te geven.

En natuurlijk, ziek zijn is geen optie. Ziek zijn houdt in, dat optredens niet door kunnen gaan. Ik heb wel eens met bijna 40 graden koorts een opteden gegeven in Eindhoven. Ben er zelfs toen zelf naar toe gereden. Toewijding. Zonder dat kom je er niet.

Dus ja, iedereen kan het, maar je moet het er wel even voor over hebben.

Later ging ik meer akoestische zaken organiseren, eerst onder mijn eigen naam, later met Rachel onder de naam YslashY. Nog immer was het een levens doel. Nu eentje die ik deelde met Rachel. Echter voor de set van één basis set noise performance, koop je nauwelijks één gong. Er zijn zelfs klankschalen die je niet eens kan kopen voor een basis set noise performance. Ik denk dat de meeste mensen wel weten met wat voor sets Rachel en ik werken. Een drum van remo kost al gauw tegenwoordig gemiddeld 100 euro incl tas (misschien ondertussen zelfs meer) ik heb er de nodige. Muziek/Klanken maken is voor mij echt een levensdoel. Al mijn tijd en geld gaat erin. Want men vergeet dat ik elke dag zing, muziek maak, schrijf. (dan benoem ik niet eens alle trainingen, cursussen, workshops, congressen, boeken, ontmoetingen) Niet erg. Maar regelmatig krijg ik van mensen te horen, zou je daar niet van willen leven. O ja heel graag. Heel graag zelfs. Maar voor nu moeten we er nog gewoon hard bij werken. Dus hebben we gewoon twee of drie banen. In YslashY gaat steeds meer tijd zitten, gelukkig gaat die tijd zich ook steeds meer terugbetalen. En de reacties van de mensen die deelnemen aan onze events maken heel veel goed. In YslashY kunnen Rachel en ik heel veel kwijt. Onze creativiteit, onze spiritualiteit, ons idealisme, onze kennis over ontspanning en heling, onze drang naar avontuur….

YslashY is een manier van leven. En ik geloof steeds meer en meer dat mensen misschien wel denken, ‘o dat kan ik ook’, maar ik raak er steeds meer van overtuigd, dat ze dat wel mogen denken, maar dat dat gewoon helemaal niet waar is…

Gewoon, omdat ze het niet doen…

Op mijn werk heb ik regelmatig de ervaring dat mensen even naar een bewakings monitor kijken en dan geloven dat ze weten dat het of goed of niet goed is. Als ik dan uitleg dat het niet alleen de getallen zijn, maar ook de vorm van de grafieken en de samenhang van de getallen en dat het niet altijd alleen om de getallen gaat, merk ik dat mensen denken dat het eenvoudig is om hartritmes, bloeddrukcurves en bloeddruk getallen, saturaties curves en saturatie getallen te duiden. Als je het weet, dan is het meestal eenvoudi, maar soms moeten wij als CCU/IC verpleegkundigen toch ook regelmatig even met elkaar overleggen. Het is een totaal plaatje van observatie patient, lab uitslagen, voorgeschiedenis, curves op de monitor, getallen en de ondersteuning die eventueel geboden wordt. Ik had vroeger een collega die zulke mensen altijd lief antwoordde dat we daar enige jaren voor hadden gestudeerd en dat het moeilijk is om dit in een paar regels samen te vatten.

Zo ook met de spirituele werkzaamheden waar Rachel en ik ons mee bezig houden. Het is een levenswerk en Rachel en ik zijn de 50 nu reeds voorbij. Ik ga even voor mijzelf praten, ik ben grootgebracht in een omgeving waar het religieuze/mystieke/spirituele centraal stond. Dit betekend dat ik 58 jaar al bezig ben met het contact maken met het Goddelijke. Ik ben ruim 40 jaar bezig met het produceren en maken van klanken en het schrijven van verhalen en gedichten. Elke dag lees ik artikelen, boeken, heb ik overleg met anderen, gesprekken met vrienden kennissen over dit soort zaken en elke dag probeer ik een half uur tot veel langer in meditatie te gaan om de stilte in mijzelf te ervaren en het contact te maken met het hogere. Elke dag zing ik liederen die ik of op dat moment binnenkrijg of die ik al eerder gemaakt heb. Elke dag ben ik bezig met het verwerken van kennis in praktische zaken.

En daarnaast volg ik regelmatig cursussen, workshops, bezoek ik lezingen en neem ik deel aan rituelen/ceremonies die anderen organiseren. Ik ben heel toegewijd en veel tijd en geld gaat op in het verkrijgen van kennis en ervaring. Rachel is ook dagelijks bezig met haar Yoga en Kaarsen, dingen opzoeken, artikelen lezen, nieuwe inzichten bestuderen, lessen bezoeken, workshops bijwonen informatie uitwerken, Wat ik als Zielenman maak en doe en wat Rachel en ik met YslashY neerzetten, is een verlengstuk van de visie en manier waarop wij leven. Ik ben een Zielenman, Rachel is een YogaTeacher en wij zijn YslashY.

Daarom is het soms bijzonder dat ik mensen tegenkom die denken dat het een soort quick fix is. Neen. De diepte die ik momenteel gevonden/bereikt heb, dat verkrijg je niet in een paar lessen. Daar is tijd voor nodig. En ja, iedereen kan dit verkrijgen en nog wel dieper ook, maar dat kost tijd, energie en geld. De mensen die ik ken waar ik mee overleg, zijn er net zoals ik elke dag mee bezig en hun huizen puilen ook uit van de boeken. Of ze lezen zich blauw aan pdf’s en kijken veel lezingen op youtube en/of reizen veel rond en bezoeken heilige plaatsen en nemen deel aan rituelen/ceremonies.

Nieuwsgierig zijn is een kernwoord. Luisteren naar een ander. Mensen die dit niet kunnen zijn per definitie niet geschikt voor dit werk. Luisteren, invoelen en empathie zijn kernwoorden als je als spiritueel werker wilt werken.

Ik wilde een ander verhaal schrijven. Ik denk dat het komt door het tijdstip (voor hen die vrezen voor mijn nachtrust, ik was voor de tv in slaap gevallen, heb enige uren geslapen, ben vervolgens buiten een uur in meditatie gegaan in combinatie met mijn cacao moment en ga nu verder met mijn nachtrust, in bed dit keer). Wel wil ik nog even delen wat tijdens mijn meditatie binnenkwam.

“Gooi de speer die nooit mist” Letterlijk de chant die zo bij mij binnenkwam. Orakeltaal. Een verwijzing naar Gungir, de speer van Odin? Ik laat het aan u. Ik wil het nogmaals met jullie delen. De wijsheid van deze dag

“Gooi de speer die nooit mist”

wat zegt het u?