Ik heb mij voorgenomen om elke maandag een blog te publiceren. Gisteren is me dat niet gelukt. Waarom niet? Waarschijnlijk wegens gaarheid. Niet eens omdat het zo’n druk weekend was, meer gewoon omdat er veel door mijn hoofd maalt. Werk, optredens, mails die ik moet schrijven, nieuwe drumcirkel, nieuwe liefde, kinderen, oude liefde, vanalles en al deze gedachten op een palet van rondrijden van Rotterdam naar Nieuwegein, van Rotterdam naar Amsterdam, Van Rotterdam naar Hellevoetsluis, van Rotterdam naar Breda, Van Rotterdam naar Rozenburg ik woon zo half in mijn auto. Ik voel ook steeds minder de noodzaak om mijn drums naar boven te dragen, omdat ik ze vaak weer snel nodig heb. Ach ja..het hoort erbij, het Rock & Roll bestaan.
En de nieuwe liefde. Geniet er volop van, maar merk wel dat ik hierdoor wel weer een nieuw ritme moet gaan slaan. Het oude ritme swingt niet meer en het nieuwe ritme moet duidelijk nog groeien, momenteel is het een wilde dans, maar die gooit duidelijk wat aritmiek in de compositie van mijn leven. Dus dat moet geherarrangeerd worden. Net zoals in mijn drumcirkels, als de groep het ritme start, is het zoeken, maar na enige momenten groeit het tot een prachtige eenheid van diversiteit. Dat streef ik nu ook na. Het groeit vanzelf, bijna vanzelf, echter je moet wel blijven spelen, want als je stopt houdt het op. Gelukkig geef ik niet gauw op en de YogaJuf ook niet.
Zondag een fantastisch klankconcert gegeven. Mooie opkomst, zelfs Xaviera was gekomen met aanhang.
Natuurlijk was dit zo’n avond dat het één en ander niet soepel liep. Komen er een keer een hoop mensen, komen ze allemaal te vroeg, terwijl de zaal die avond pas laat openging en ik daardoor laat begon met opbouwen. Normaal praat ik wat met de aanwezigen, nu kon dat niet en moest ik gewoon snel opbouwen. Niets mis mee, na al die jaren van optredens (zo’n dertig jaar) raak je wel gewend dat zaken niet altijd lopen zoals je hoopt. Een Rock & Roller die niet flexibel is, kan beter met pensioen gaan of roadies inhuren. Door alle snelheid zat de adrenaline ook enigzins hoog en kan u vertellen dat ik die avond het luidste KlankConcert uit mijn carrière heb gespeeld. Tot groot genoegen van mijn Yogajuf overigens, die daar toevallig dan weer wel een beetje op kickt…elk nadeel heeft zo zijn voordeel om een groot Nederlands filosoof te citeren. (echter wat andere deelnemers waren een andere mening toebedeeld, en ja, het was inderdaad wat luid, ik beloof beterschap een volgende keer)
Gisterenavond op maandag de eerste drumcirkel in Hellevoetsluis. Wederom grote opkomst. Mooie energie. Natuurlijk was iedereen een beetje aan het aftasten. De start ging een beetje op aan puur lesgeven hoe je op een sjamaan/buffalodrum moet spelen, dus waar we normaal starten met een intentie of korte meditatie ging het nu over drummen in de praktische zin. Niets mis mee. Dat andere komt later wel goed. We geven elke maand nu een drumcirkel bij de Boeddaboom in Hellevoetsluis (zie agenda)
Eén van de doelstellingen die ik mij had gesteld was dat er geld verdiend moest worden aan muziek. Nu is het jaar pas twee maanden oud en ik moet erkennen dat er wat geld binnenkomt. Bij lange na nog niet genoeg, maar…er komt geld binnen. Er zijn al weken dat ik mijn boodschappen kan doen met het geld wat ik met muziek verdiend heb. Nu moet ik deze week serieus even de contacten met het Antonius ziekenhuis aanscherpen en met een bevriende intensivist nog even gaan chatten/appen over klankschalen in een IC setting (lees het artikel maar op mijn fb-pagina George Mensink), ook een uitdaging waar ik zin in heb, maar eerlijk is eerlijk, waar ik momenteel nog niet goed weet waar ik beginnen moet. Toch heb ik daar wel vertrouwen in, zal een lange weg zijn, of niet, en of die leidt waar ik naar toe wil, we zullen zien. De weg op zich is al een avontuur op zich.
Kortom, het leven is nog immer niet saaier op geworden. Nu moet ik snel door de douche heen en mij even scheren, heb een date met mijn oudste dochter over een uur.
Ter afsluiting, een foto van mij, Xaviera en mijn Yogajuf
