Iemand vroeg me enige tijd geleden of ik hem kon leren op de Native Indian American Flute te spelen, fluiten die ik regelmatig bij optredens gebruik. Ik vertelde hem dat het eigenlijk heel simpel was, je moet zorgen voor een goed gevoel voor ritme en een goed gevoel voor drama.

Toen ik dat zo zei, bedacht ik me dat dit eigenlijk het geheim van het leven is, een goed gevoel voor ritme en drama. Ritme, omdat alles een ritme heeft, je lichaam, de dag, de natuur, alles draait om ritme. Drama, omdat alles emotie heeft, sommige verdrietig, andere blij en alle andere emoties die erbij horen. Kun je dat in je fluitspel verwerken, dan ben je al een heel eind. Kun je dat in je leven verwerken, dan ben je ook al een heel eind.

Ritme is de regelmaat, het drama, de emotie is het gevoel wat je in het ritme legt waardoor het tempo bepaald wordt. Met emotie maak je het verhaal in het ritme. Maken is het sleutelwoord. Het ritme naar je hand zetten noem ik het maar. Een ritme zonder emotie is gewoon een loze regelmaat. Door de emotie eraan toe te voegen gaat het leven. En als je goed luistert, kun je dit overal horen. Bij anderen, in de maatschappij, in de natuur, noem het maar op, ritme en drama zijn overal. Noem het de Universele Melodie, met emotie als tonen op het ritme.

Soms hoor en lees ik dat armoede en tegenslag in één adem worden genoemd met spiritualiteit. Maar daar ben ik het niet mee eens. Mensen die het gevoel voor het ritme van het leven hebben en gevoel voor emotie weten wanneer ze moeten handelen en wanneer niet. Ze voelen dit aan. Ze weten dit. Ze leven in de Universele Melodie en deinen erop mee.  Dus de zaken die ze aanpakken doen ze op het juiste moment. Dit maakt ze succesvol. Natuurlijk missen ze wel eens een slag, dat gebeurt nu eenmaal, en soms zingen ze vast vals maar de kracht zit hem erin hoe snel je het ritme terug pakt. Terug pakt ja! Je zou het  misschien ook kunnen vinden, maar dan stel je je passief op, met als gevaar dat je het ritme niet meer terugvindt. Ik geloof er meer in dat je het ritme terug moet pakken na een misslag. Als je goed luistert naar het ritme, voel je vanzelf wanneer je weer de juiste toon moet zingen, om weer terug te komen in de Universele Melodie.

Zit je naast het ritme dan wordt je leven een dissonance. Dan loopt het niet meer lekker. De universele melodie klinkt dan vals en uit de  maat.  De dingen gaan dan niet meer als ze moeten gaan. Spiritualiteit is dat je weet hoe deze Universele Melodie klinkt. Door levenslessen en verkregen inzicht maak je deze melodie eigen. Dit maakt rijk. Gelukkig rijk. Ik durf ook te stellen dat je lichamelijk ook gezonder bent als je goed naar de Universele Melodie luistert.

Ik denk daarom ook dat muziek maken bijdraagt aan het welbevinden der mensheid, om het zo maar even groots te maken. Muziek helpt je deze Universele Melodie te herkennen. Muziek helpt je met het vinden van het ritme des levens. Wanneer dingen komen en wanneer dingen gaan. Leren voelen wanneer de slagen of golven komen en wanneer ze gaan. Leren voelen wanneer te handelen en wanneer niet. Leren voelen wat je lichaam nodig heeft en wat juist niet. Leren luisteren. Leren te wanneer te praten en wanneer niet. Wanneer te handelen en wanneer juist niet..en zo nog vele dingen die in de Universele Melodie te horen zijn.

En het is niet moeilijk. Het gaat om ritme en drama. Luister goed en dan weet je wanneer het ritme begint en wanneer je moet beginnen met de eerste tonen. Maak er een mooie melodie van. Maak het jouw melodie. Want in weze is de Universele Melodie een verzameling van vele individuele melodieën die meedrijven op de Melodie van de Natuur.