Gisteren hebben Rachel en ik een hele intieme doch indrukwekkend ritueel mogen uitvoeren. Een cliënt van mij is terminaal en komt waarschijnlijk binnen niet al te lange tijd te overlijden. Hij had mij een tijdje geleden gevraagd om met hem mee te denken over ceremoniele en rituele begeleiding bij zijn levenseinde.

Een eerste gesprek ging over ideeën en opvattingen over leven, ziek zijn en sterven. We hebben lang gesproken over euthanasie en palliatieve sedatie, dit in verband met de opkomende ongemakken en pijn, maar daarbij ook de liefde voor het leven niet buiten beschouwing gelaten.

Eén van de zaken die voortkwamen uit dit gesprek, was de behoefte om een soort generale repetitie sterven te ondergaan middels een trancereis/geleide meditatie door het DodenWiel, zoals ik dat zowel als Zielenman en met YslashY regelmatig verzorg. Het DodenWiel is een model wat ik geleerd heb van Linda Wormhoudt en wat een houvast en vorm gaf aan mijn gedachten die ik heb over de wereld van de dood. Het is een model wat kan helpen bij rouwverwerking en kan helpen met het eventueel communiceren met de mensen die in dit wiel verblijven.

Gisteren heeft deze generale plaatsgevonden en het was een enorm intense ervaring. We maken dit soort reizen vaker met mensen, met als doel vertrouwd te raken met dit wiel en om mensen in dit wiel te ontmoeten. Dit was nu een persoonlijke reis, een kennismaking, voor de cliënt met de wereld waar hij binnenkort naartoe gaat. Het gaat er niet om of het letterlijk zo gaat, het gaat om de verschillende fasen die de dood met zich meebrengt, voor zowel de persoon die naar deze wereld toereist als de mensen die achterblijven en door een rouw periode heen moeten.

Ik ga niet in op de details, maar het was een reis die op alle deelnemers indruk maakte en die ook voor inzichten en rust zorgde. Momenten van afscheid werden bewust beleefd, afscheid van lichaam en van geliefden. Het idee van niet-zijn werd ervaren en werd ervaren als vrede. Vooroudersschap werd ervaren als tijdloos, als iets wat er altijd al was. (zijn je kinderen er ook al, als tijd niet meer bestaat, als er geen vroeger geen nu en geen toekomst meer is)

Deze reis heeft veel gebracht. Ik zou het aanraden. Het helpt emoties en zaken uit te spreken voor het sterven in plaats van dat zaken blijven liggen tot na het sterven en daardoor niet meer uitgewisseld kunnen worden.

Nogmaals, ik/wij zijn dankbaar dat we dit hebben mogen verzorgen en ervaren

(ik zal later uiteenzetten hoe zo’n reis eruit ziet als ceremonie/ritueel)