God ontmoeten. Maar wat als God een ongemanifesteerd iets is. Een oerbron, de grote leegte. God is de grote leegte, een groot niets, wat de potentie en al wat kan ontstaan omarmt met een mantel van nietsheid. Hieruit ontstaat het licht der manifestatie. Door dit licht worden potenties zichtbaar en is de schepping mogelijk.
Momenteel ben ik bezig in drie filosofische stromingen te ontdekken wat God is en tot mijn verrassing, hebben deze stromingen bijna dezelfde grondslag. Een grondslag die ik ook in andere religies en culturen tegenkom. Is het filosofie, is het cultuur, is het religie. De grenzen hiertussen vervagen soms terwijl ze anderzijds soms heel hard aanwezig zijn.
Ik leer momenteel de nodige wijsheden en methodes om te werken met methodes die op de één of andere manier krachten losmaken. Niet voor iedereen merk ik, maar ik heb er in ieder geval baat bij. Het is een ontdekkingsreis, die me laat groeien als mens. Het is ook een ontdekkingsreis die me alles om mij heen weer laat relativeren en herwaarderen. Bijzonder proces. Soms moeilijk en pijnlijk, maar tegelijkertijd waardevol en enorm mooi.
Gisteren begonnen op mijn weg in de Vodoun uit Benin, een dag vol informatie en delen van levensvisies. Het hoogtepunt voor mij was een manier om geestesziektes te behandelen door zang en drum. Dit was door chaos te creeëren en de hulpvrager zo te overprikkelen dat hij flauwvalt, bezwijkt, dit met als doel de hersenen te resetten, eigenlijk een soort electroshock in geluid en ritme. Ik hoop dat ik dit snel een keer mag meemaken. Want dat is het, je geneest niet altijd door positiviteit en energie sturen. Soms moet je dingen doen die moeite kosten, offers vragen en pijn doen.
Wat heeft dit te maken met God en zijn bijna goddelijke kinderen, de Goden of Orisha’s. Alles. Het draait erom dat je daarmee leert werken en met de instrumenten die zij hebben geschonken. Het brengt mij absoluut de verdieping die ik lang heb gezocht. De vorm voorbij, diep in de inhoud zodat je de vorm weer sterker kan maken.
Ik ben ook dankbaar voor alle vrienden en familie die mij helpen in dit groeiproces, waardoor ik merk dat het meer en meer een tweede of zelfs eerste natuur van mij aan het worden is.